در این پژوهش اثر ماده آلی N-N-دی اتیل هیدروکسیل آمین(DEHA) به همراه نانو لایه‌های گرافن اکساید (MLGO) در پوشش‌های غنی از روی، به عنوان بازدارنده خوردگی بر کاهش میزان جدایش کاتدیک و افزایش مقاومت به خوردگی بسترهای فولادی مورد بررسی قرار گرفت. به همین منظور رنگ‌هایی با درصد‌های وزنی متفاوت از DEHA و گرافن اکساید ساخته شد و بر روی بسترهای فلزی اعمال شد. به منظور بررسی جذب بازدارنده DEHA بر روی نانوصفحات MLGO و ایجاد برهمکنش با آن، ترکیب N-N-دی اتیل هیدروکسیل آمین به نسبت وزنی 2 به 1 با MLGO با استفاده از آنالیز FT-IR و TGA و SEM-EDX بررسی شد. اثر بازدارندگی DEHA در پوشش توسط آزمایش مه نمکی و آنالیز چسبندگی پول-آف، تست جدایش کاتدیک و امپدانس الکتروشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که با افزایش درصد وزنی بازدارنده DHEA نسبت به MLGO در نسبت وزنی 2 به 1 از بازدارنده و MLGO، میزان جدایش کاتدیک کاهش و مقاومت به خوردگی به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد.
* محمدی، سمیه - استادیار، شیمی‌کاربردی،گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
- طالبی، امیررضا - کارشناسی ارشد، شیمی‌کاربردی،گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
کلمات کلیدی: N-N-دی اتیل هیدروکسیل آمین، نانولایه‌های گرافن اکساید، غنی از روی، جدایش کاتدیک