در پوشش‌های خود ترمیم‌شونده بازدارنده‌های خوردگی باید به‌نحو مناسبی وارد پوشش شوند تا در صورت بروز فرآیند خوردگی، رهایش هوشمند بازدارنده‌ی رخ دهد. در این پژوهش برای اولین بار پوشش‌های خود ترمیم‌كننده نانو ساختار چند لایه شامل لایه‌های سل ـ ژل/ جفت پلی الکترولیت PEI-PAA / بازدارنده خوردگی بنزو تری آزول / اكسید گرافن به‌منظور حفاظت از سطح آلیاژ آلومینیوم 2024 استفاده شده است. در صورت بروز فرآیند خوردگی تغیرات pH به‌صورت موضعی اتفاق می‌افتد و سبب رهایش هوشمند بازدارنده خوردگی از بین لایه‌های پلی الکترولیت و در نتیجه موجب ایجاد حفاظت سطح زیر لایه می‌گردد. هم‌چنین حضور لایه اکسید گرافن از نفوذ آب و عوامل خورنده به سطح زیرلایه جلوگیری می‌کند. جهت بررسی مورفولوژی، ترکیب شیمیایی و نحوه توزیع عناصر سازنده سطح آزمون‌های SEM و EDS مورد استفاده قرار گرفت. رهایش بازدارنده خوردگی در اثر تغیرات موضعی در pHهای مختلف محیطی توسط آزمون طیف‌سنجی UV-vis مطالعه شد. به‌جهت اطمینان از ایجاد لایه اکسید گرافن آزمون FTIR و RAMAN انجام شده است. نحوه‌ی خودترمیمی و رفتار مقاومت به خوردگی توسط آزمون طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. نتایج حاصل از آزمون EIS برای نمونه‌های بهینه (نمونه‌های دارای لایه اکسید گرافن) پس از گذشت زمان 2 هفته نشان داد که امپدانس در فرکانس پایین در حدود 10 هزار برابر بیشتر از نمونه کنترل (نمونه دارای تک لایه سل ـ ژل هیبریدی) بوده است.
* پیرهادی تواندشتی، ناهید - استادیار، گروه مهندسی مواد، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران ایران
امینی، امیرعباس - کارشناس ارشد، گروه مهندسی مواد، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران
کلمات کلیدی: پوشش خود‌ترمیم‌شونده، رهایش هوشمند، نانو ساختار، لایه‌به‌لایه، بازدارنده خوردگی، خوردگی، پلی الکترولیت