با توجه به نوع کارایی فولاد PH17-4 در توربین گازی و در تماس ذرات خارجی مانند گردوخاک و اشیا خارجی، رسوب اجرامی نظیر بخارهای روغن حین کار دچار ترک‌خوردگی، سایش و خوردگی شیمیایی می‌شوند و از چرخه استفاده خارج مـی‌شوند. جـایگزینی قطعه به دلیل هزینه بالای مواد مـقرون‌به‌صرفه نیست. در این پژوهش مقاومت به خوردگی روکش فولاد PH17-4 و استلایت 6 روی زیرلایه فولاد PH17-4 توسط آزمون پلاریزاسیون تافل بررسی شد؛ در منحنی پلاریزاسیون سیکلی برای فولاد PH17-4، چگالی جریان روبش مستقیم کمتر از روبش معکوس است و هیسترزیس مثبت در منحنی پلاریزاسیون سیکلی دیده می‌شود، همچنین لایه پسیو تشکیل‌شده جزئی، ناپایدار و شکننده است. در پوشش PH17-4 چگالی جریان روبش مستقیم کمتر از روبش معکوس است و هیسترزیس مثبت در منحنی پلاریزاسیون مشاهده می‌شود، همچنین لایه پسیو تشکیل‌شده مقاوم در برابر تشکیل حفرات جدید است. در پوشش استلایت6 مطابق شکل این پوشش از مقاومت به خوردگی حفره‌ای بالایی نیز در این محلول برخوردار است؛ منحنی هیسترزیس منفی تشکیل داده و منحنی معکوس آن در چگالی جریان‌های کمتری نسبت به منحنی مستقیم قرار دارد؛ بنابراین نواحی خورده شده قابلیت ترمیم خود را با تشکیل لایه پسیو دارد. با بررسی نتایج مشخص شد سرعت خوردگی پوشش‌های استلایت6 و فولاد زنگ‌نزن در مقایسه با زیرلایه 91 و 50 درصد کاهش یافته‌است.
* برهانی، محمدرضا – کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع دانشگاهی مواد و فناوری‌های ساخت
شجاع رضوی، سید رضا - استاد، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع دانشگاهی مواد و فناوری‌های ساخت
کرمانی، فرید - کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع دانشگاهی مواد و فناوری‌های ساخت
عرفان منش، محمد - استادیار، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع دانشگاهی مواد و فناوری‌های ساخت
برکت، سید مسعود - استادیار، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع دانشگاهی مواد و فناوری‌های ساخت
کلمات کلیدی: فولاد PH4-17، استلایت 6، مقاومت خوردگی، پلاریزاسیون تافل، رسوب‌نشانی مستقیم لیزری.