در این مطالعه هدف ارزیابی مکانیزم عملکرد بازدارندگی ال سیستئین از طریق مقایسه آن با ترکیب ان‌استیل ال سیستئین روی فولاد ساده کربنی در محیط نمکی سدیم کلرید است. در این تحقیق از تکنیک طیف‌سنجی امپدانس الکتروشیمیایی برای مطالعات الکتروشیمیایی و ارزیابی حفاظت از خوردگی فولاد در حضور و عدم حضور دو ترکیبات آلی ال سیستئین و ان‌استیل ال سیستئین مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین مطالعات سطحی با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی از نمونه‌های غوطه‌ور در محلول حاوی ال سیستئین انجام گرفته است. نتایج نشان می‌دهد که ال سیستئین به دلیل داشتن گروه‌های عاملی آمین و تیول، یک لایه جذب‌شده مؤثر روی سطح فولادی تشکیل می‌دهد؛ در حالی که استیل ال سیستئین متناسب با غلظت آن، بازدارندگی مناسبی را از خود نشان نداده و حتی منجربه افزایش نرخ خوردگی نیز شده است. مطابق نتایج بازده بازدارندگی در حضور سیستئین حدود 61 درصد بوده است. پس از گذشت 6 ساعت از زمان غوطه‌وری نیز مقاومت امپدانس در حضور بازدارنده ال-سیستئین از حدود 900 اهم در سانتی‌متر مربع به حدود 2300 اهم در سانتی‌متر مربع رسیده است. این پژوهش نتایج ارزشمندی را در مورد پتانسیل کنترل خوردگی با استفاده از ترکیب ال سیستئین به‌عنوان یک اسید آمینه در محیط‌های خنثی ارائه می‌دهد. به‌نظر می‌رسد با حذف گروه آمینی موجود در ال سیتئین و غیرفعال شدن آن در قالب ترکیب ان‌استیل ال سیستئین، این ترکیب نتوانسته حفاظت از خوردگی مناسبی را در رابطه با فولاد ساده کربنی از خود نشان دهد.