در این پژوهش رفتار خوردگی روکش‌های جوشی فولاد زنگ‌نزن دوفازی ایجاد شده روی زیرلایه فولاد ساده کربنی A283 مورد مطالعه قرار گرفت. روکش جوشی با استفاده از فرایند GTAW و سیم جوش ER2209 ایجاد گردید. همزمان با جوشکاری لرزش‌های الکترو مغناطیس با فرکانس‌های مختلف از Hz 0-100 بر روی نمونه اعمال گردید. مطالعات میکروسکوپی نشان داد که اعمال لرزش‌های الکترومغناطیسی و افزایش فرکانس اعمالی، باعث افزایش ریزدانگی و بیشتر شدن سهم آستنیت در ریزساختار روکش گردیده است. در این پژوهش از آزمون پلاریزاسون سیکلی 5/3 % وزنی NaCl به منظور بررسی رفتار خوردگی روکش‌های جوشی استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون خوردگی پلاریزاسیون سیکلی نشان داد که نمونه بدون لرزش از مقاومت به خوردگی بالاتری در مقایسه با نمونه‌های تحت لرزش برخوردار بود که این مسئله به افزایش فاز آستنیت در اثر اعمال لرزش و افزایش مرزهای آستنیت/فریت که مکان‌های مناسبی برای رشد حفرات هستند و همچنین افزایش آستنیت ثانویه برمی‌گردد. به علاوه با افزایش شدت لرزش تعداد حفرات نیز افزایش پیدا کرده است.