در این تحقیق، اثر بازدارندگی یک باز شیف دارای سه گروه C=N و سه حلقه‌ی آروماتیک برای خوردگی کربن استیل 1018 در محیط هیدروکلریک اسید 0/1 مولار به دو روش الکتروشیمیایی طیف‌سنجی امپدانس و پلاریزاسیون، در دمای °C 25، مورد بررسی قرار گرفت. درصد بازدارندگی با افزایش غلظت بازشیف از 100 تا ppm 500 افزایش یافته و بیشترین درصد بازدارندگی در دمای °C 25 برای غلظت ppm500 بازشیف حدود 96 درصد به دست آمد. نتایج روش پلاریزاسیون نشان دادند که باز شیف در محلول اسیدی به عنوان بازدارنده‌ی مختلط عمل می‌کند. مقاومت انتقال بار (Rct) برای محلول 0/1 مولارHCl از مقدار Ω.cm2 5/39 به مقدار Ω.cm2 7/949 با افزودن ppm500 بازشیف افزایش می‌یابد. بررسی اثر دما بر عملکرد بازدارنده، به روش الکتروشیمیایی پلاریزاسیون در محدوده‌ی دمایی °C 65- 25، نشان دهنده کاهش درصد بازدارندگی با افزایش دما است. جذب مولکول‌های باز شیف بر روی سطح کربن استیل 1018 در تمام دماهای مورد بررسی از هم‌دمای جذبی لانگمویر تبعیت می‌کند. مقادیرGadsΔ در دماهای °C 25 و °C 65 به ترتیب kJ mol-128/32- و kJ mol-124/35- به دست آمدند که افزایش در مقدار قدر مطلق مشاهده می‌شود. این نتایج نشان می‌دهد که جذب مولکول‌های باز شیف بر سطح کربن استیل 1018 از نوع جذب فیزیکی-شیمیایی است.
* سلطانی، نسرین - دانشیار شیمی تجزیه، دانشکده شیمی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
توکلی، ناهید - دانشیار شیمی تجزیه، دانشکده شیمی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
حبیب الهی، سعید - استادیار شیمی تجزیه، دانشکده شیمی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
عابدی، اعظم - دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی تجزیه، دانشکده شیمی، دانشگاه پیام نور اصفهان
کلمات کلیدی: بازدارنده‌ی خوردگی، باز شیف، کربن استیل 1018، هیدروکلریک اسید، پلاریزاسیون، طیف‌سنجی امپدانس الکتروشیمیایی